Pierwszą rzeczą, o której powinniśmy pomyśleć jest dobór mocy klimatyzatora. Powinna być ona dostosowana do kubatury pomieszczenia, jego przeznaczenia, ilości przebywających w nim osób, nasłonecznienia, a także obecności dodatkowych źródeł ciepła (np. urządzeń elektrycznych). Ogólnie przyjmuje się, że urządzenie o mocy 1 kW odpowiada schłodzeniu/ogrzaniu około 10 m² pomieszczenia (w standardowej wysokości około 2,4 m). W sprzedaży najpopularniejsze są urządzenia o mocy zbliżonej do 2,5 kW; 3,5 kW; 5 kW i 7 kW. Przykładowo dla pomieszczenia o powierzchni 35 m² i wysokości ok. 2,5 m dedykowaną jednostką będzie klimatyzator o mocy 3,5 kW. Przy doborze klimatyzatora należy również uwzględnić wielkość okien i ich ekspozycję (np. na południe, wschód, zachód) i liczbę osób przebywających w pomieszczeniu (biura, poczekalnie). Należy wystrzegać się stosowania jednostek o zbyt małej mocy w odniesieniu do wielkości pomieszczenia. Nadmierne oszczędności i tym samym niedobór mocy mogą skutkować tym, że w największe upały klimatyzator nie będzie w stanie obniżyć temperatury w mieszkaniu do komfortowego poziomu. Pamiętajmy, że ostateczny dobór mocy urządzenia zawsze należy do instalatora. Weźmie on pod uwagę wszystkie parametry danego pomieszczenia i dobierze odpowiednią moc klimatyzatora.
Share
Q&A
Klimatyzacja montowana w domach i mieszkaniach cieszy się coraz większą popularnością. Często korzystamy z niej będąc w pracy (np. w biurze) oraz w domu, podczas letnich upałów chcielibyśmy przebywać w komfortowo schłodzonym pomieszczeniu. Do upowszechnienia klimatyzatorów znacząco przyczyniły się przystępne ceny urządzeń i efektowny design jednostek wewnętrznych.
Rozpoczynając poszukiwania klimatyzatora spotykamy się z określeniami split lub multi split. Przeczytaj nasz krótki poradnik, a dowiesz się, co one oznaczają.
Klimatyzator ścienny typu split
Najpopularniejsze rozwiązanie, które często widzimy w mieszkaniach, domach czy biurach, to klimatyzator ścienny, tzw. split. Składa się on z jednostki wewnętrznej montowanej na ścianie i jednostki zewnętrznej, którą instaluje się najczęściej na elewacji budynku, dachu, balkonie lub bezpośrednio na gruncie. Jednostki są połączone elektrycznym układem sterującym oraz rurami miedzianymi, które umożliwiają transport czynnika chłodniczego. Najczęściej takie rozwiązanie służy do schłodzenia jednego pomieszczenia.
Rozwiązania typu multi split
W sytuacji, gdy chcemy efektywnie schłodzić kilka pomieszczeń w mieszkaniu lub biurze, racjonalnym wyborem jest rozwiązanie typu multi split. Składa się z co najmniej dwóch, a maksymalnie pięciu jednostek wewnętrznych współpracujących z jednostką zewnętrzną. Oczywiście każdą z jednostek wewnętrznych możemy sterować indywidualnie. Wybór rozwiązania typu multi split jest zwykle bardziej opłacalny, niż zakup kilku pojedynczych zastawów typu split oraz bardziej estetyczny gdyż montujemy tylko jedną jednostkę zewnętrzną..
To kwestia często poruszana przez osoby chcące zamontować klimatyzator w budynku wielorodzinnym, bloku spółdzielczym. Postaramy się przybliżyć to zagadnienie. Na wstępie warto zwrócić uwagę, że mówiąc o głośności klimatyzatora należy odróżnić głośność jednostki wewnętrznej od jednostki zewnętrznej.
Głośność jednostki wewnętrznej
Jednostki wewnętrzne klimatyzatorów nie są uciążliwe dla użytkowników. Głośność jednostki wewnętrznej jest w głównej mierze uzależniona od głośności wentylatora. Im wyższy tryb pracy, tym większa wydajność urządzenia, ale też nieco głośniejsza praca wentylatora.
Praktycznie wszystkie modele klimatyzatorów ściennych zapewniają komfortowe użytkowanie. Dodatkowo często posiadają tryb super cichy lub tryb snu. Gwarantuje to możliwość ich jeszcze cichszej pracy – głośność urządzenia utrzymywana jest na poziomie 20-25 dB (wartość porównywalna do szeptu).
Głośność jednostki zewnętrznej
Jednostka zewnętrzna klimatyzatora nie może emitować dźwięku o dowolnej głośności. Dlatego należy wybierać ciche i nowoczesne urządzenia (np. marki Rotenso®).
Jeżeli mieszkamy przy ruchliwej ulicy, głośność nowoczesnej jednostki zewnętrznej raczej nie zwróci uwagi sąsiadów. Jeśli jednak mieszkamy w cichej okolicy, to jednostajny szum wydobywający się z przestarzałej jednostki zewnętrznej klimatyzatora typu on-off, może być uciążliwy dla sąsiadów.
Zarządcy budynków zwykle określają, w jaki sposób można montować jednostkę zewnętrzną oraz wewnętrzną, a także, jaka jest dopuszczalna głośność pracy klimatyzatora. Zwykle regulaminy spółdzielni i wspólnot powołują się na Rozporządzenie z 14 czerwca 2007, które określa, że poziom hałasu emitowany przez urządzenia nie może przekraczać 55 dB w ciągu dnia oraz 45 dB w nocy. Często jednak te parametry są interpretowane uznaniowo przez zarządców budynków lub spółdzielnie mieszkaniowe.
Adaptacje budynków objętych ochroną konserwatorską stanowią w Polsce duży procent rynku budowlanego. Są to zwykle budynki o charakterze zabytkowym: kamienice, obiekty sakralne i zwarte zabudowy miejskie.
Proces adaptacji budynków wymusza zastosowanie rozwiązań z zakresu instalacji, które podnoszą komfort użytkowania budynku. Zastosowanie systemu klimatyzacji i wentylacji jest obecnie bezwzględnym standardem dla powierzchni biurowych pod wynajem.
Projekty instalacji w takich obiektach stanowią trudne zadanie dla projektantów branży HVAC, ze względu na ograniczenia i wytyczne ustanowione przez konserwatora zabytków. Już sama lokalizacja obiektu stanowi wyzwanie projektowe, gdyż zwykle niemożliwe jest usytuowanie agregatów zewnętrznych na elewacji lub dachu budynku.
Przykładem urządzeń rozwiązujących powyższe trudności i problemy jest RVF V-STAGE firmy Rotenso. Umożliwia on zamontowanie agregatu skraplającego wewnątrz budynku, w oddzielnym pomieszczeniu. Można je zamontować w pomieszczeniu technicznym, archiwum, piwnicy czy też poddaszu.
W trakcie eksploatacji klimatyzatora na filtrze i wymienniku ciepła w urządzeniu wewnętrznym osadza się kurz, zanieczyszczenia i zapachy. Powstające osady przy długotrwałym zawilgoceniu powierzchni stwarzają warunki do rozwoju chorobotwórczych pleśni, namnażania się bakterii. Zabrudzenie filtrów i wymienników jednostki zewnętrznej zdecydowanie ogranicza wymianę ciepła i spadek sprawności chłodniczo – grzewczej urządzenia klimatyzacyjnego. Innym ważnym aspektem jest wymóg gwarancyjny dokonywania regularnych przeglądów, więc bardzo zaleca się wykonywanie cyklicznych przeglądów przez dowolną certyfikowaną firmę.
Standardowy montaż klimatyzatora dowolnej firmy zajmuje od kilku do nawet kilkunastu godzin, jednakże w niektórych przypadkach potrzeba na to jeszcze więcej czasu (montaż kilku klimatyzatorów, np. multisplit). W miejscu wyprowadzenia rur chłodniczych i odprowadzenia skroplin na zewnątrz budynku, wykonujemy przewiert w ścianie. Stosujemy do tego najczęściej bezpyłową wiertnicę diamentową.
Istnieje możliwość ukrycia rur chłodniczych i instalacji elektrycznej w bruzdach jeśli pomieszczenie jest na etapie robót wykończeniowych, w pozostałych przypadkach instalacji stosujemy estetyczne korytka maskujące o przekroju prostokąta 80 x 60 mm.
Instalujemy jednostkę wewnętrzną na ścianie klimatyzowanego pomieszczenia, jednostkę zewnętrzną na zewnątrz (balkon, loggia, dach, ściana zewnętrzna, itp.) i wykonujemy wszystkie niezbędne podłączenia. Napełnienie urządzenia czynnikiem chłodniczym, kontrola szczelności, regulacja i uruchomienie kończy montaż klimatyzatora.
Tak, w trybie chłodzenia w jednostce wewnętrznej klimatyzatora generowane są skropliny. Spływają one po lamelach wymiennika na tacę ociekową i specjalnym wężem odprowadzane są najczęściej na zewnątrz pomieszczenia/budynku. W przypadku mieszkania w obrębie spółdzielni/wspólnoty warto zorientować się czy ujście skroplin poza taras/balkon nie sprawi nikomu kłopotu. Zawsze pozostaje także możliwość zbierania skroplin do pojemnika lub, najczęściej w mieszkaniach remontowanych, odprowadzenie ich bezpośrednio do kanalizacji.
Należy także pamiętać, że w przypadku wykorzystywania klimatyzatora jako pompy ciepła do ogrzewania pomieszczeń, to w jednostce zewnętrznej przy tzw. odszranianiu pojawi się spora ilość skroplin.
Zdarzają się także sytuacje, w których odprowadzenie skroplin z jednostki wewnętrznej klimatyzatora w sposób grawitacyjny jest niemożliwe. Najczęściej spowodowane jest to koniecznością wyprowadzenia instalacji górą np. z sypialni na poddasze nieużytkowe. W takich sytuacjach ratunkiem jest pompka skroplin, która zagwarantuje nam odprowadzenie kondensatu z klimatyzatora nawet na kilka czy kilkanaście metrów w górę! Koszt zakupu takiego urządzenia podnosi ogólny koszt montażu klimatyzacji o ok. 300 zł. Zawsze jednak, gdy istnieje taka możliwość rekomendujemy odprowadzenie skroplin w sposób grawitacyjny.
Standardowy klimatyzator posiada 5 podstawowych trybów pracy: chłodzenie, grzanie, osuszanie, ruch wentylatora oraz tryb automatyczny. Po wyborze tego ostatniego i zadaniu temperatury 21°C klimatyzator będzie dążył do utrzymywania tej temperatury w trybie pracy jaki uzna za odpowiedni. Może to spowodować, że w gorący letni dzień, urządzenie schłodzi pomieszczenie do oczekiwanej przez nas temperatury i przełączy się w tryb grzania. Za wszystko odpowiedzialny jest czujnik temperatury w jednostce wewnętrznej klimatyzatora, który może przez chwilę odczytać mniejszą temperaturę niż zadana i niejako zdecydować o zmianie trybu.
Z tego właśnie powodu zalecamy, aby przy zamiarze obniżenia temperatury w pomieszczeniu wybierać zawsze tryb chłodzenia, a w przypadku chęci podniesienia temperatury – funkcję grzania. Klimatyzator zrewanżuje się wtedy lepszą kulturą pracy i niższym zużyciem energii.